Dziecko nadal zasypia w Waszym łóżku i tak zostaje do rana? A może potrzebuje noszenia i bujania? Chciałabyś jednak, żeby nauczyło się zasypiać samo? Wykorzystaj nasze sposoby i nie obawiaj się, Wasza relacja w żaden sposób nie ucierpi!
Zanim przejdziemy do omawiania sposobów, dzięki którym Twoje dziecko nauczy się samo zasypiać, musimy wyjaśnić jedną kwestię. W jakim wieku zacząć naukę? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, bo każde dziecko jest inne. Podobnie jak nie ma jednej sprawdzonej metody, która zadziała na wszystkie maluchy.
W niektórych przypadkach już niemowlę zaśnie samo, w pozostałych – nabędzie tę umiejętność dopiero w wieku 2 czy więcej lat. Obserwuj swoją pociechę, bo najlepiej będziesz wiedziała, czy to odpowiedni czas na naukę samodzielnego zasypiania.
Pamiętaj też, że nic na siłę i w żadnym razie nie stosuj dawnej metody, zgodnie z którą zostawiasz dziecko w pokoju z przeświadczeniem, że musi się wypłakać i jak się już wypłacze, to zaśnie.
Wyświetl ten post na Instagramie
Najlepszym sposobem na samodzielnie zasypianie, który możesz wykorzystać u dzieci w każdym wieku, jest wieczorna rutyna. Sama lubisz, jak na przykład w pracy wiesz dokładnie, co po czym robisz, jakie obowiązki są do wypełnienia, gdzie musisz się wpisać, co podpisać czy zanieść. Wszelkie odstępstwa wytrącają z równowagi i zmuszają do szybkiej reakcji.
Tak samo jest z dziećmi. Gdy w ciągu doby funkcjonują według powtarzającego się schematu, czują się pewniej i bezpieczniej. Jeśli więc maluch zawsze po spacerze dostaje jedzenie, będzie się tego domagać, a jeśli wstaje rano do przedszkola, myje buzię, rączki i zęby, a potem ubiera się i wychodzi, to może mu się nie spodobać, gdy najpierw będziesz chciała go ubrać, a dopiero potem zaprowadzić do łazienki.
Rutyna nie jest nużąca dla dziecka, lecz bardzo potrzebna. Jak więc wykorzystać ją do nauki samodzielnego zasypiania? Chodzi tu oczywiście o rutynę wieczorną. Wypracujcie taką, która będzie Wam odpowiadać. Przykładowo może to być kąpiel, kolacja, zęby, cicha zabawa lub czytanie książeczek i spanie, a jeśli w grę wchodzi niemowlę, to kąpiel, mleko i spanie. Wieczorem niewskazane są grające i świecące zabawki, emocjonujące bajki czy gonitwa po korytarzu. Ze starszym dzieckiem warto zaś porozmawiać o minionym dniu, zapytać o jego emocje i ewentualnie pomóc w poradzeniu sobie z nimi. Wytłumacz mu również, jak ważne jest spanie w swoim łóżku (możecie na przykład razem wybrać nową pościel).
Co ciekawe, jeśli za każdym razem czynności będą się powtarzały, to dziecko nie powinno obawiać się, gdy zostaje samo w łóżeczku. Ponadto, jeśli Cię zawoła, zawsze powinnaś przyjść – to utwierdzi je w przekonaniu, że nigdy go nie opuścisz.
Rutyna ma ogromne znaczenie, ale zadbaj także o inne czynniki. Gdy przychodzi pora spania, zadbaj o lekki półmrok i przygaszone światło w pokoju, wyłącz telewizor i włącz melodię kołysanki. Mów do dziecka cicho i spokojnie, nie reaguj na uśmiechy i próbę rozpoczęcia zabaw, czytaj do snu.
Pamiętaj, że samodzielnie zasypianie to zazwyczaj długotrwały proces, który wymaga cierpliwości. Niekiedy będziesz musiała długo czytać, a innym razem wtuli się w ulubiony kocyk lub przytulankę i spokojnie zaśnie. Powodzenia!
Zdj. główne: Taksh/unsplash.com
